عملکرد صفرا کمک به هضم غذا و بویژه مواد چربی می باشد  که به هنگام ورود مواد غذایی  از معده بداخل روده , صفرا از طریق مجرا به روده تخلیه میگردد.
در صورتیکه عملکرد مجاری صفرای  بیمار بواسطه بیماری سرطان یا خود ایمنی و یا چسبندگی  دچار اختلال شود , باعث ایجاد تنگی یا انسداد در مجاری صفراوی شده که لازم است تمهیدات خاصی صورت پذیرد .

انسداد مجاری صفراوی باعث بالا رفتن بیلی روبین در خون و زردی چهره , خارش پوست و … در مجموع عدم کیفیت  مناسب زندگی می شود .
در این شرایط با مراجعه به پزشک متخصص  به منظور برطرف کردن  این علائم ( زردی و انسداد )  ممکن است شما کاندید جراحی یا ERCP  و یا PTC  قرار گیرید .

SURGERY                                                            ERCP                                                                          PTC                                               

شروع این درمانها نیازمند تصویر برداری دقیق و کامل مثل سونوگرافی , اندوسونوگرافی , MRCP , سی تی اسکن و حتی در مواردی بیوپسی می باشد . 

    SONOGRAPHY                                         ENDOSONOGRAPHY                                              MRCP                                                    CT SCAN                 

PTC

مواقعی که  ERCP ,  و یا جراحی موفقیت آمیز نباشد بیمار کاندید درناژ پرکوتانه PTC می باشد.

انجام این عمل به 3 روش میسر میباشد 

–  استنت اینترنال فلزی 
–  درناژ اکسترال مجاری صفراوی
–  درناژ ایننترنال / اکسترنال مجاری صفراوی     

BILIYARY METAL STENTING

بیمار با علام انسداد مجاری صفراوی و بیلی روبین بالا مراجعه می نماید که پس از ارزیابی مدارک تصویربرداری , آزمایشهای انعقاد خون و موقعیت  انسداد کاندید این عمل قرار می گیرد.
با توجه با طول تنگی استنت و بالن مناسب در نظر گرفته می شود . در بیشتر موارد نیاز به بیهوشی نمی باشداما گشاد کردن مجرای صفرایی که انسداد شدید دارد نیازمند بیهوشی می باشد .

بدین صورت تحت هدایت سونوگرافی و فلوروسکوپی ( سی ارم ) مجاری گشاد شده در کبد انتخاب شده و سپس توسط سوزن 18 گیج پانکچر گردیده پس از عبورفنرهای ( گاید وایر ) مخصوص و رد شدن از طول تنگی , توسط بالن آنژیوپلاستی مسیرتنگی باز شده استنت گذاری انجام می شود .
بیمار از نظر هماتوم و نشت صفرا بررسی شده و در نهایت تمامی وسایل خارج ودر سطح پوست جز یک شکاف چند میلیمتری چیز دیگری مشاهده نمی شود .

استنتهای فلزی کاملا داخل مجرا قرار می گیرد اما استنتهای پلاستیکی بصورت کاتتر (شلنگ) می باشد که قسمت ابتدای آن  که دارای تعداد سوراخ  می باشد در روده قرار می گیرد
قسمت میانی کاتتر یا استنت  که دارای تعدادی سوراخ می باشد در مجاری صفراوی و طول تنگی قرار میگیرد و قسمت انتهای کاتتر یا استنت , که خارج از پوست قرار گرفته و متصل به شیر شستشو می باشد و توسط نخ بخیه و فیکساتور روی پوست فیکس می شود .
در مواردیکه تهیه استنت فلزی از نظر هزینه میسر نباشد این روش گزینه بسیار مناسبی می باشد.
روش کار بصورت استنت فلزی می باشد فقط نوع استنت متفاوت می باشد
پس از انجام این عمل بیمار از نظر هماتوم و نشت صفرا چک شده و مارکر مخصوص روی کاتتر گذاشته می شود تا کاتتر از جای تعیین شده خارج نشود و درناژصفرا به روده برقرار باشد . در این نوع استنت کیسه ( بگ ) به کاتتر وصل نمی شود فقط در مواقع لزوم با هماهنگی پزشک معالج به کیسه وصل می شود که مدت زمان مشخصی دارد.
این نوع استنت هر 3 ال 4 ماه باید تعویض گرد د ودر صورت رفع انسداد کلا از بدن خارج می شود .نگهداری این کاتتر کار دشواری نیست فقط باید مراقب جابجایی کاتتر بود .

در مواقعی که عبور از تنگی مجاری صفراوی میسر نباشد , پزشک معالج استنت اکسترنال پلاستیکی را تعبیه می کند
بدین صورت که تحت هدایت سونوگرافی و فلوروسکوپی (سی ارم) ابتدا توسط سوزن 18 گیج مجرای گشاد شده انتخاب و سپس پانکچر می شود . پس از عبور فنرهای مخصوص مسیر توسط لوله های پلاستیکی با سایزهای متناسب (دایلاتور) گشاد شده و سپس استنت پلاستیکی اکسترنال در مجرای صفرا قرار می گیرد . بدین صورت درناژ صفرا برقرار شده با این تفاوت که صفرا از بدن خارج می شود و در انتهای استنت پلاستیکی که از پوست بیرون می باشد کیسه وصل می گردد . نگهداری کیسه  کمی مشکل می باشد زیرا طول  شلنگ ورابط کیسه بلند بوده و کنترلش سخت می باشد .
اغلب بیماران شکایت از نگهداری استنتهای اکسترنال دارد چون فقط با چند بخیه و یک فیکساتور روی پوست فیکس شده و با کوچکترین کششی از جای تعیین شده خارج و درناژ صفرا انجام نمی شود .